Van mailberichten en faxen
30-11-06 11:43 | dit valt onder: persoonlijk
Bij tijd en
wijle heb ik te maken met kantoormensen. Op zich
natuurlijk niets op tegen maar er is een ding waar ik
me nooit helemaal overheen kan zetten en dat is de
opmerking dat er iets 'op de fax of de mail' moet
worden gezet. Nu heeft de fax mij eigenlijk nooit
geďnteresseerd (ja dat het apparaat ISDN kantoren
vaak als enige verbonden was met een analoge
telefoonlijn waar je in het pre-wifi/ADSL tijdperk je
modem op kon aansluiten) dus de uitdrukking 'ik zet
het wel even op de fax' stoorde me minder. Die was
hooguit wat merkwaardig. Maar dat constante 'zet het
maar op de mail' is veel irritanter. Waarom? Omdat
het aan alle kanten niet klopt!
E-mail of een e-mailbericht is 'een e-mail'. Correct Nederlands dicteert dat als je doelt op het starten van een e-mailprogramma, je het hebt over 'het starten van een e-mailprogramma. 'E-mail' als overkoepelende naam verwijst naar een verzameling (of alle) e-mailberichten. Kortom, e-mail, mail of een verwijzing daarnaar is onzijdig. En omdat e-mail onzijdig is, behoort men te zeggen "ik zet iets op HET mailtje/e-mailbericht". Dit klinkt precies zo raar als het is. Men zet iets IN een e-mail(bericht), niet er op.
Buiten dat is e-mail is een virtueel concept. Het is geen tastbaar ding of voorwerp. Je kan er dan ook niets op zetten (dit in tegensteling tot bij een fax; daar kan je desgewenst altijd een plant of nietmachine op zetten).
update: je kan ook iets op een e-mail zetten, alleen moet je het dan eerst afdrukken.
E-mail of een e-mailbericht is 'een e-mail'. Correct Nederlands dicteert dat als je doelt op het starten van een e-mailprogramma, je het hebt over 'het starten van een e-mailprogramma. 'E-mail' als overkoepelende naam verwijst naar een verzameling (of alle) e-mailberichten. Kortom, e-mail, mail of een verwijzing daarnaar is onzijdig. En omdat e-mail onzijdig is, behoort men te zeggen "ik zet iets op HET mailtje/e-mailbericht". Dit klinkt precies zo raar als het is. Men zet iets IN een e-mail(bericht), niet er op.
Buiten dat is e-mail is een virtueel concept. Het is geen tastbaar ding of voorwerp. Je kan er dan ook niets op zetten (dit in tegensteling tot bij een fax; daar kan je desgewenst altijd een plant of nietmachine op zetten).
update: je kan ook iets op een e-mail zetten, alleen moet je het dan eerst afdrukken.
|
Commentaar?
01-10-06 08:32 | dit valt onder: persoonlijk
Wat is
wijsheid? In vroeger dagen wilde je nog wel eens een
"gastenboek" op je website zetten om de lezer zo in
staat te stellen te reageren op je website. Maarja
zo'n gastenboek is ook maar saai en hoewel een paar
trouwe lieden er nog wel eens iets izetten, keek ik
er eigenlijk nooit meer in. Toen het gastenboek
onlangs ook nog eens ontdekt werd door spammers, heb
ik 'm maar afgesloten.
Maarja, een reactiemogelijkheid hoort toch ook wel een beetje bij een blog en bovendien ben ik benieuwd hoe deze functie werkt. Dus kom maar op...
De Comments-knop staat hieronder.
Maarja, een reactiemogelijkheid hoort toch ook wel een beetje bij een blog en bovendien ben ik benieuwd hoe deze functie werkt. Dus kom maar op...
De Comments-knop staat hieronder.
Informatiegestapo
25-09-06 13:04 | dit valt onder: privé-heid
Het is me wat
moois... Eerst die identifictaieplicht, bewaarplicht-onzin en de vrijgave
van passagiersgegevens (dat ondertussen weer is
teruggedraaid of wordt aangepast) en dan nu weer
die Wet Identificatie bij
Dienstverlening. Ik begrijp dat we
natuurlijk allemaal potentiële witwassers,
terroristen, oplichters en hangjongeren en
illigaal vuilnisdumpers, zijn maar het wordt wel
een beetje veel. En kennelijk is "te goeder trouw"
een te gevaalijk concept om te handhaven.
En ook al ben ik de zoveelste die begint te miepen over het hele privacy-vraagstuk, vraag ik me toch af waarom ik voortdurend zou moeten bewijzen dat ik ik ben. Als ik niets strafbaars doe, moet dan voor elk wissewasje uitgebreid gecontroleerd kunnen worden wie ik ben?
Nu zijn er die roepen: "ja, maar wie niets te verbergen heeft, heeft niets te vrezen". Maar we hebben allemaal wat te verbergen. Die relatie-misser, die zakelijke fout, die genante ziekte of dat leugentje om bestwil.
Misschien overdrijf ik. Maar ik betwijfel dat steeds meer.
En ook al ben ik de zoveelste die begint te miepen over het hele privacy-vraagstuk, vraag ik me toch af waarom ik voortdurend zou moeten bewijzen dat ik ik ben. Als ik niets strafbaars doe, moet dan voor elk wissewasje uitgebreid gecontroleerd kunnen worden wie ik ben?
Nu zijn er die roepen: "ja, maar wie niets te verbergen heeft, heeft niets te vrezen". Maar we hebben allemaal wat te verbergen. Die relatie-misser, die zakelijke fout, die genante ziekte of dat leugentje om bestwil.
Misschien overdrijf ik. Maar ik betwijfel dat steeds meer.
24 uur Oerol: een nabeschouwing
24-06-06 09:26 | dit valt onder: theater
En meteen
overvalt me het volgende morele dilemma: moet ik dit
verslag nu dateren op de tijd dat ik het beleefde, of
zoals wij dat populair zeggen "het aan de hand was"
of op de tijd dat ik het schrijf met de mededeling
dat het een terugblik is. Het is namelijk zo
makkelijk om de tijdstempels in deze blog aan te
passen en zo een voor de lezer handzamer chronologie
te bewaren. Aan de andere kant is het natuurlijk een
onvoldongen feit dat ik de dagen van en meteen na
mijn bezoek aan het Oerolfestival eenvoudigweg geen
tijd had om ook maar iets neer te typen dus schrijf
ik het nu later.
Omwille van de eerlijkheid dan toch maar het laatste.
Zondag de 18e vertrokken we naar Terschelling. Met de trein/bus want dan is de reis minder lang (hoewel dat met geldt als je vanuit Amsterdam vertrekt, vanuit the middle of nowhere scheelt het niets) en eigenlijk ging alles van een leien dakje: alles sloot aan, we konden nog kaarten krijgen voor de snelboot (met dank aan Simon die toeslagvouchers had geproduceerd) en op Terschelling werden we opgevangen door de productieleider van Karina die ons hielp de spullen te dumpen en ons meteen doorreed naar de locatie. Dus eigenlijk hadden we het hele doel van de reis om een uur of vijf al gehaald.
Ondanks dat ik gepland had om maandagochtend weer huiswaards te keren, bleef ik nog een dag. Dat gaf rust en de gelegenheid om nog wat te zien, hoewel dat die dag niet meer lukte. Pas de volgende dag konden we 's avonds naar de voorstelling van Jetse Batelaan. En dit is wat er volgens Floor zo mis is met Oerol: als je echt voorstellingen wil zien dan is eigenlijk de enige manier om aan kaarten te komen, het bellen met bevriende makers op Terschelling met de vraag of je er bij hen inkan/nog bijpast. Bewandel je de normale weg om kaarten te bemachtigen, dan wacht je niet zelden enkele uren op het festivalterrein . En dat is dan weliswaar ook de opzet van het hele Oerolfestival maar voor pers of collega-makers (lees: mensen die in korte tijd een aantal specifieke voorstellingen willen zien) valt weinig te regelen. Ten minste vanuit ons oogpunt.
Nu schijn je wel kaarten te kunnen reserveren als je Vriend van Oerol bent, maar dat zijn door de Oerol-organisatie geselecteerde voorstellingen dus daar heb je weinig aan als de voorstelling die je wilt zien niet in die selectie zit.
Enfin, Floor zag een mooie toekomst van een snelroute voor collegae/pers/andere belangrijken alleen vereiste dat wel een paar infrastructurele veranderingen. Kon die overtocht niet korter (met een aantal Baylinders of onze favoriet: de helicopter), is er niet d'een of ander Jeep die je dan snel van de ene locatie naar de andere kan rijden zodat je in een of twee dagen vier tot zes voorstellingen kan zien. Maar ik was en ben het daar niet mee eens. Oerol is nou juist zo'n onthaastingsfestival en onttrekt zich expres grotendeels aan een dergelijke snelle en makkelijk verschil tussen een eerste klas en de rest van de bezoekers. Bovendien ligt het natuurlijk niet alleen aan de Oerol-organisatie. Het festival is dicht verweven met de gemeente en de bewoners van Terschelling en die zien er natuurlijk weinig in om allerlei veranderingen (zowel qua infrastructuur als bijvoorbeeld qua opzet van het festival) door te voeren voor die tien dagen dat dat kapsones van 't vasteland hun eiland komt bezetten. En van die gemeente en die bewoners moet de oerolorganisatie, en laten we wel hebben de makers van het festival (en daarmee dan weer de bezoekers) het voor een groot deel wel hebben.
Enfin deze discussie verdronk zich een beetje in wodka en breezer-bier maar dit denk ik ervan.
Verder hebben we ontdekt dat De Koffiepot helemaal de bom is en hebben wij twee heerlijke dagen mogen verblijven onder de vleugel van de karinakroft.com (directore muy importante) en was het heel fijn.
En nee we hebben niet uitgeslapen dus na terugkeer was ik minstens net zo moe als toen ik heen ging. Ik ben aan vakantie toe!
Omwille van de eerlijkheid dan toch maar het laatste.
Zondag de 18e vertrokken we naar Terschelling. Met de trein/bus want dan is de reis minder lang (hoewel dat met geldt als je vanuit Amsterdam vertrekt, vanuit the middle of nowhere scheelt het niets) en eigenlijk ging alles van een leien dakje: alles sloot aan, we konden nog kaarten krijgen voor de snelboot (met dank aan Simon die toeslagvouchers had geproduceerd) en op Terschelling werden we opgevangen door de productieleider van Karina die ons hielp de spullen te dumpen en ons meteen doorreed naar de locatie. Dus eigenlijk hadden we het hele doel van de reis om een uur of vijf al gehaald.
Ondanks dat ik gepland had om maandagochtend weer huiswaards te keren, bleef ik nog een dag. Dat gaf rust en de gelegenheid om nog wat te zien, hoewel dat die dag niet meer lukte. Pas de volgende dag konden we 's avonds naar de voorstelling van Jetse Batelaan. En dit is wat er volgens Floor zo mis is met Oerol: als je echt voorstellingen wil zien dan is eigenlijk de enige manier om aan kaarten te komen, het bellen met bevriende makers op Terschelling met de vraag of je er bij hen inkan/nog bijpast. Bewandel je de normale weg om kaarten te bemachtigen, dan wacht je niet zelden enkele uren op het festivalterrein . En dat is dan weliswaar ook de opzet van het hele Oerolfestival maar voor pers of collega-makers (lees: mensen die in korte tijd een aantal specifieke voorstellingen willen zien) valt weinig te regelen. Ten minste vanuit ons oogpunt.
Nu schijn je wel kaarten te kunnen reserveren als je Vriend van Oerol bent, maar dat zijn door de Oerol-organisatie geselecteerde voorstellingen dus daar heb je weinig aan als de voorstelling die je wilt zien niet in die selectie zit.
Enfin, Floor zag een mooie toekomst van een snelroute voor collegae/pers/andere belangrijken alleen vereiste dat wel een paar infrastructurele veranderingen. Kon die overtocht niet korter (met een aantal Baylinders of onze favoriet: de helicopter), is er niet d'een of ander Jeep die je dan snel van de ene locatie naar de andere kan rijden zodat je in een of twee dagen vier tot zes voorstellingen kan zien. Maar ik was en ben het daar niet mee eens. Oerol is nou juist zo'n onthaastingsfestival en onttrekt zich expres grotendeels aan een dergelijke snelle en makkelijk verschil tussen een eerste klas en de rest van de bezoekers. Bovendien ligt het natuurlijk niet alleen aan de Oerol-organisatie. Het festival is dicht verweven met de gemeente en de bewoners van Terschelling en die zien er natuurlijk weinig in om allerlei veranderingen (zowel qua infrastructuur als bijvoorbeeld qua opzet van het festival) door te voeren voor die tien dagen dat dat kapsones van 't vasteland hun eiland komt bezetten. En van die gemeente en die bewoners moet de oerolorganisatie, en laten we wel hebben de makers van het festival (en daarmee dan weer de bezoekers) het voor een groot deel wel hebben.
Enfin deze discussie verdronk zich een beetje in wodka en breezer-bier maar dit denk ik ervan.
Verder hebben we ontdekt dat De Koffiepot helemaal de bom is en hebben wij twee heerlijke dagen mogen verblijven onder de vleugel van de karinakroft.com (directore muy importante) en was het heel fijn.
En nee we hebben niet uitgeslapen dus na terugkeer was ik minstens net zo moe als toen ik heen ging. Ik ben aan vakantie toe!
Luxe in de straat
24-06-06 09:19 | dit valt onder: persoonlijk
Bij ons in
the middle of nowhere wordt druk aan de riolering
gebouwd. Eén straat achter ons is het asfalt al
verdwenen en hapt een grote graafmachine diepe
grachten door de straat (je vraagt je af, als dat
hier kan waarom er in mijn geboortestad dan zo
moeilijk over wordt gedaan maar dit geheel terzijde).
Gevolg is natuurlijk dat de dames en heren
autobezitters hun bolide niet meer voor de deur
kwijtkunnen en die in onze straat zetten. Het is hier
dus gezellig druk de laatste tijd.
Vanochtend wierp ik een blik uit de voordeur en viel het me opeens op hoeveel grote glanzende (met name zilverkleurige) vehikels er toch eigenlijk in de straat staan. Wat een luxe!. Onze straat wordt namelijk normaal bevolkt door in diverse staten van zijn verkerende tweedehandsjes. En nu dus allemaal bolides. Leuk hoor.
Van gemeentewegen een upgepimpte straat. Nu maar wachtern op de commerciële tv-camera's
Vanochtend wierp ik een blik uit de voordeur en viel het me opeens op hoeveel grote glanzende (met name zilverkleurige) vehikels er toch eigenlijk in de straat staan. Wat een luxe!. Onze straat wordt namelijk normaal bevolkt door in diverse staten van zijn verkerende tweedehandsjes. En nu dus allemaal bolides. Leuk hoor.
Van gemeentewegen een upgepimpte straat. Nu maar wachtern op de commerciële tv-camera's
Zoveel te doen
23-06-06 17:21 | dit valt onder: persoonlijk
24 uur Oerol: wegwezen
18-06-06 06:01 | dit valt onder: theater
Over twee uur
vertrek ik dan richting Terschelling. Voor het eerst
ook dat ik niet met een trein of auto ga maar met de
bus. Dit schijnt een aanmerkelijk kortere reis te
zijn dan met de trein maar met meer overstappen.
En hoewel ik het grootste deel met Simon en Floor zal reizen vandaag, heb ik toch maar even mij iPod volgepropt met podcasts (ja ik bedenk me nu dat ik er ook gewone muziek op zou hebben kunnen stoppen maar dat is em dan ontschoten. en ik moet niet vergeten een oplader in mijn tas te stoppen.)
Even geheel non-gerelateerd, heb ik gezien dat dit programma soms wel erg rare code genereert en het eindresultaat er soms raar uitziet. Dat is nou toch jammer...
En hoewel ik het grootste deel met Simon en Floor zal reizen vandaag, heb ik toch maar even mij iPod volgepropt met podcasts (ja ik bedenk me nu dat ik er ook gewone muziek op zou hebben kunnen stoppen maar dat is em dan ontschoten. en ik moet niet vergeten een oplader in mijn tas te stoppen.)
Even geheel non-gerelateerd, heb ik gezien dat dit programma soms wel erg rare code genereert en het eindresultaat er soms raar uitziet. Dat is nou toch jammer...
Reclame
16-06-06 11:24 | dit valt onder: persoonlijk
Een week of
twee geleden heb ik de reclame waar iki in meedeed
voorbij zien komen. het is een reclame van UWV over
een jaarcijferpresentatie die bijna de mist in gaat
maar gered woirdt door een systeembegheerder in een
rolstoel.
Ik heb alleen het staartje gezien (het was op National Geographic of Animal Planet ofzo) maar daarna niet meer. Terwijl ik toch speciaal voor de gelegenheid het een en ander aan reclameblokken heb zitten bekijken de afgelopen tijd.
Ik heb alleen het staartje gezien (het was op National Geographic of Animal Planet ofzo) maar daarna niet meer. Terwijl ik toch speciaal voor de gelegenheid het een en ander aan reclameblokken heb zitten bekijken de afgelopen tijd.
24 uur Oerol: naderend vertrek
15-06-06 12:39 | dit valt onder: theater
Vandaag
gemailed met Simon. Floor en hij gaan ook naar Oerol
en we moesten maar eens samen reizen. Ik heb er zin
in. Even weg van het werk (weliwaar meteen weer ander
werk doen, theaterwerk maar afwisseling is goed voor
de mens en het idee van niets doen vind ik een veel
beangstigender idee dan zoals als een werkbezoek (wat
de trip naar Oerol natuurlijk is - wie weet is komt
er nog iets uit voor volgend seizoen)
Enfin, gezellig theatermensch en nerd tegelijk uithangen met S & F - ik kan het slechter treffen.
Slaapplaatsen zijn min of meer geregeld (dat wil zeggen ik neem een tent mee) en nu maar hopen dat er nog een kaartje voor de boot te bemachtigen is.
Enfin, gezellig theatermensch en nerd tegelijk uithangen met S & F - ik kan het slechter treffen.
Slaapplaatsen zijn min of meer geregeld (dat wil zeggen ik neem een tent mee) en nu maar hopen dat er nog een kaartje voor de boot te bemachtigen is.
Druk, druk, druk, maar waarmee eigenlijk
10-06-06 21:35 | dit valt onder: persoonlijk
Daar 't Barre
Land hard bezig is met hun 13 rijen ben ik tijdelijk
min of meer een alleenstaande vader. En dat is druk.
mijn hoofd loopt om. Maar aan het eind van de dag
vraag ik me af waarmee eigenlijk. Wat doen we nou
eigenlijk? De kinderen spelen wat terwijl ik werk of
lees, we gaan af en toe naar eens speeltuin (dit
alles natuurlijk als ze niet op school of de
kinderopvang zittten) en plotseling is het bedtijd en
als ik twee keer knipper is het half een 's nachts en
moet ik snel naar bed.
Soms heb ik geen idee waar de tijd blijft.
Het schjijnt ook dat ik van deze periode moet genieten. Potverdorie, alsof ik het niet al druk genoeg heb. Moet ik ook nog een potje gaan lopen genieten. Brrr, ik ben aan vakantie toe.
Maar wel met de kinderen en met Simone als het kan.
Soms heb ik geen idee waar de tijd blijft.
Het schjijnt ook dat ik van deze periode moet genieten. Potverdorie, alsof ik het niet al druk genoeg heb. Moet ik ook nog een potje gaan lopen genieten. Brrr, ik ben aan vakantie toe.
Maar wel met de kinderen en met Simone als het kan.
Know your enemy
06-06-06 20:31 | dit valt onder: computers
Zo, windows
maar even geďnstalleerd en dat ging prima. Als je
bestandsuitwisseling aan zet, verschijnt hij zelfs
als aparte computer op ons netwerk. Dit opent
perspectieven voor als de kinderen opeens thuis komen
met het een of andere schoolproject dat "ut alleen op
windoos doet"
Printen is echter nog niet gelukt. Ik heb wel Bonjour for Windows geďnstalleerd, waarmee het installeren van printers en andere perifere harware bijna vanzelf gaat en dat werkt half. Dat wil zeggen, de printer-setup ziet onze printer wel maar printen doet 'ie dan weer niet. Hier wreekt zich mijn steenkolen-windonees. Maar ik heb ook niet echt zin meer om er nu op door te gaan.
Printen is echter nog niet gelukt. Ik heb wel Bonjour for Windows geďnstalleerd, waarmee het installeren van printers en andere perifere harware bijna vanzelf gaat en dat werkt half. Dat wil zeggen, de printer-setup ziet onze printer wel maar printen doet 'ie dan weer niet. Hier wreekt zich mijn steenkolen-windonees. Maar ik heb ook niet echt zin meer om er nu op door te gaan.
Virtualisatie
26-05-06 23:23 | dit valt onder: computers
Onlangs heb
ik Parallels aangeschaft, een
programma waarmee je andere besturingssystemen
als virtuele machine
op je
Intel Mac kan draaien. Aanvankelijk wilde ik de
mogelijkheden hiervan onderzoeken voor klanten die
van oudsher Virtual PC gebruiken om op hun Mac dat
ene of die twee Windows-programma's te draaien die
ze nodig hebben.
De verslagen op het web over deze software zijn veelbelovend maar ik wil alle natuurlijk ook zelf zien. Maar... vooralsnog heb ik geen windows voorhanden. Gelukkig is er ook zoiets als Linux dus vanavond installeer ik het net verschenen Ubuntu 6.06.
De installatie gaat vrij vlekkeloos en snel. Parallels doet het duidelijk prima. Als ik echter wil printen loop ik vast. Hopelijk ligt dat aan het nog in bčta zijn van Parallels want mijn linuxiaans is op z'n best gezegd matig.
De verslagen op het web over deze software zijn veelbelovend maar ik wil alle natuurlijk ook zelf zien. Maar... vooralsnog heb ik geen windows voorhanden. Gelukkig is er ook zoiets als Linux dus vanavond installeer ik het net verschenen Ubuntu 6.06.
De installatie gaat vrij vlekkeloos en snel. Parallels doet het duidelijk prima. Als ik echter wil printen loop ik vast. Hopelijk ligt dat aan het nog in bčta zijn van Parallels want mijn linuxiaans is op z'n best gezegd matig.
24 uur Oerol: voorbereiding
26-05-06 11:19 | dit valt onder: theater
Karina staat weer op
Oerol. Ik overigens niet.
Ik heb dit jaar helaas geen tijd om naar Oerol te
gaan. Aan de andere kant was de Karina's
voorstelling van vorig jaar wel erg mooi. Laat ik
dus toch proberen in ieder geval haar voorstelling
te zien.
En zowaar is er een dag dat ik kan: volgend weekeinde. Hoezee. En nu als de wiedeweerga regelen dat ik die dag niet geheel kwijt ben met de kaartjesjacht op het kassaterrein Westerkeyn. En dat er ergens te slapen is (want de voorstelling zien en dan ook nog de laatste boot halen is vast out of the question.)...
En zowaar is er een dag dat ik kan: volgend weekeinde. Hoezee. En nu als de wiedeweerga regelen dat ik die dag niet geheel kwijt ben met de kaartjesjacht op het kassaterrein Westerkeyn. En dat er ergens te slapen is (want de voorstelling zien en dan ook nog de laatste boot halen is vast out of the question.)...
Wel, wel, we blijven bezig
25-05-06 11:17 | dit valt onder: algemeen
Zo dat is
effe een ruk naar het heden!
Van huis uit ben ik gewend zo'n beetje al mijn html met de hand in te voeren. Dit is weliswaar veel werk maar toen ik ermee begon was er weinig alternatief en bovendien had ik op die manier totale controle over de websites die ik maakte. Dat ik doorgaans tot in de kleine uurtjes zat te typen en er uiteindelijk een middelgrote vorm van rsi aan heb overgehouden nam ik op de koop toe.
Code is puur en dientengevolge heb ik altijd wantrouwig gestaan tegenover "wysiwyg" editors waarmee je weliswaar sommige dingen makkelijker voor elkaar kreeg, maar die een hoop onduidelijke (en in veel gevallen overbodige) code genereerden.
Toen in de nieuwe eeuw weblogs als paddestoelen uit de grons schoten, keek ik niet zonder jaloezie naar de mogelijkheden. De epistels van studiegenoot Merel Roze spraken erg tot mijn verbeelding. Ook de website van mijn vriendjes bij Moose, helemaal opgetrokken uit dat spannende php wat mij veel te ingewikkeld leek, kon op menig steelse blik rekenen.
Natuurlijk, ik was zelf bezig met geheel andere dingen, maar het bleef een beetje door mijn hoofd spoken en kennelijk liet dat hele bloggen me niet los.
Een tijdje geleden begon ik me te verdiepen in software voor het genereren van blogs en begon het toch weer te borrelen dus bij deze als test een blog. We zullen zien hoe het bevalt.
Van huis uit ben ik gewend zo'n beetje al mijn html met de hand in te voeren. Dit is weliswaar veel werk maar toen ik ermee begon was er weinig alternatief en bovendien had ik op die manier totale controle over de websites die ik maakte. Dat ik doorgaans tot in de kleine uurtjes zat te typen en er uiteindelijk een middelgrote vorm van rsi aan heb overgehouden nam ik op de koop toe.
Code is puur en dientengevolge heb ik altijd wantrouwig gestaan tegenover "wysiwyg" editors waarmee je weliswaar sommige dingen makkelijker voor elkaar kreeg, maar die een hoop onduidelijke (en in veel gevallen overbodige) code genereerden.
Toen in de nieuwe eeuw weblogs als paddestoelen uit de grons schoten, keek ik niet zonder jaloezie naar de mogelijkheden. De epistels van studiegenoot Merel Roze spraken erg tot mijn verbeelding. Ook de website van mijn vriendjes bij Moose, helemaal opgetrokken uit dat spannende php wat mij veel te ingewikkeld leek, kon op menig steelse blik rekenen.
Natuurlijk, ik was zelf bezig met geheel andere dingen, maar het bleef een beetje door mijn hoofd spoken en kennelijk liet dat hele bloggen me niet los.
Een tijdje geleden begon ik me te verdiepen in software voor het genereren van blogs en begon het toch weer te borrelen dus bij deze als test een blog. We zullen zien hoe het bevalt.