Enkele dagen geleden kwam mij ter ore dat er een manier was waarop ik mijn mobiele telefoonleverancier kon laten weten dat ik regelmatig problemen heb met de verbinding. Tegenwoordig schijnt dat veel voor te komen, ook al zijn de problemen bij mij al enkele jaren oud.

Sinds 2005 heb ik regelmatig dat mijn telefoon aangeeft dat er ‘geen signaal’ is zodat ik niet kan bellen en mensen die mij bellen worden meteen naar de voicemail doorgeschakeld. Ben ik aan de randen van mijn huis, dan is er doorgaans geen probleem. Andere mensen, met dezelfde mobiele provider, staan soms ook bijna tegen het raam geleund om een fatsoenlijk gesprek te kunnen hebben.

Ik heb destijds wel eens een klantenservice gebeld maar die kwam na een aantal keer helaas niet verder dan me een nieuwe SIM-kaart aanraden die het probleem niet oploste.

Nu de problemen wat wijder verbreid zijn, wordt er actief gevraagd aan klanten om een klachtenformulier in te vullen.

Dus ik dat formulier invullen, inclusief een aantal data en tijdstippen waarop de verbinding uitviel. In dat formulier stond een vinkje waarmee je kon aangeven of je wilde worden teruggebeld over het vervolg van je klacht.

Vanmorgen werd ik gebeld. Door een computer. Via enkele menu’s kon ik met cijfers aangeven hoe tevreden ik was over de behandeling door de klantenservice en of het probleem ondertussen was opgelost.

Nadat dit ‘gesprek’ was beëindigd besefte ik me dat aan deze hele klachtenafhandeling geen mens te pas was gekomen. Dat was een beetje een vreemde gewaarwording.

Aan de andere kant, de ‘menselijke’ oplossing heeft vijf jaar geleden niet geholpen. Misschien kan de computer dit wel oplossen.

Zou dat geen grote grap zijn?

Zo, windows maar even geïnstalleerd en dat ging prima. Als je bestandsuitwisseling aan zet, verschijnt hij zelfs als aparte computer op ons netwerk. Dit opent perspectieven voor als de kinderen opeens thuis komen met het een of andere schoolproject dat "ut alleen op windoos doet"

Printen is echter nog niet gelukt. Ik heb wel Bonjour for Windows geïnstalleerd, waarmee het installeren van printers en andere perifere harware bijna vanzelf gaat en dat werkt half. Dat wil zeggen, de printer-setup ziet onze printer wel maar printen doet 'ie dan weer niet. Hier wreekt zich mijn steenkolen-windonees. Maar ik heb ook niet echt zin meer om er nu op door te gaan.

Onlangs heb ik Parallels aangeschaft, een programma waarmee je andere besturingssystemen als virtuele machine op je Intel Mac kan draaien. Aanvankelijk wilde ik de mogelijkheden hiervan onderzoeken voor klanten die van oudsher Virtual PC gebruiken om op hun Mac dat ene of die twee Windows-programma's te draaien die ze nodig hebben.
De verslagen op het web over deze software zijn veelbelovend maar ik wil alle natuurlijk ook zelf zien. Maar... vooralsnog heb ik geen windows voorhanden. Gelukkig is er ook zoiets als Linux dus vanavond installeer ik het net verschenen Ubuntu 6.06.
De installatie gaat vrij vlekkeloos en snel. Parallels doet het duidelijk prima. Als ik echter wil printen loop ik vast. Hopelijk ligt dat aan het nog in bèta zijn van Parallels want mijn linuxiaans is op z'n best gezegd matig.