Ophef bij de Universiteit van Amsterdam: een van de gastcolleges is opgenomen en vervolgens bij de media terecht gekomen. Ik doel natuurlijk op de affaire Van der Linden.

Op dit moment betreft de ophef vooral het feit dat studenten „Op lafhartige en schaamteloze wijze [...] zich het bezit toegeëigend [hebben] van de uitspraken van Van der Linde” met als mogelijk gevolg dat „de kans op boeiende gastcolleges hierdoor verkleind wordt”.

Eigenlijk is meneer Van der Linden natuurlijk het zoveelste slachtoffer van Big Brother, het zichzelf steeds verder uitbreidende oog en nu dus ook oor dat ons allen in de gaten houdt. Ergens is dat wel geruststellend dat het niet alleen het oog en oor van de overheid en het bedrijfsleven is dat de burger in de gaten houdt, maar dat de burger ook wel eens dat oor op het bedrijfsleven of de politiek zou kunnen richten richt.

Dit voorval van een gepubliceerde opname van een college (het opnemen van colleges was zelfs in mijn tijd al zo gewoon dat een hoogleraar er amper van opkeek als een student bij aanvang een voice recorder op het bureau zette) geeft aan hoe iemand die „niets te verbergen heeft” — men mag immers verwachten dat iemand tijdens het geven van een college geen dingen zegt die hij of zij verborgen wil houden— wel degelijk iets te vrezen heeft.

Misschien dat het dan eindelijk tot iedereen doordringt waar alles overal maar opnemen, registreren en voor lange tijd vastleggen allemaal helemaal niet altijd een goed idee is.